Wielka Wojna 1914–1918 była pierwszym światowym konfliktem, w którym walczące armie zmagały się ze sobą na kilku kontynentach. Wśród zmobilizowanych żołnierzy znalazło się około 3 000 000 Polaków, powołanych pod broń przez zaborcze armie. Około pół miliona z nich poległo, kolejnych 500 000 dostało się do niewoli, setki tysięcy zostało rannych. Prowincja Poznańska, stanowiąca zaplecze gospodarcze Prus, nie doświadczyła – wzorem innych ziem polskich – bezpośrednich skutków wojny. Na jej terenie rozlokowano jednak obozy jenieckie (Piła, Rydzyna, Strzałkowo) i dziesiątki wojskowych szpitali, w których leczono rannych żołnierzy. Jeden z nich zorganizowano w Osiecznej, w Domu św. Józefa.
Lazaret istniał w latach 1914-1918 i dziennie przebywało w nim do kilkudziesięciu wojskowych. Opiekę nad rannymi sprawowały – obok sanitariuszy – siostry elżbietanki z miejscowego zgromadzenia. Szpital wspierali właściciele miejscowych majątków, Hansa Hasche (–1930) z Jeziorek i Heinrich von Heydebrand und der Lasa (1861-1924) z Osiecznej, zapraszający rekonwalescentów na wypoczynek do swoich majątków. Kapelanem w szpitalu był ks. proboszcz Paweł Steinmetz (1876–1940), na zdjęciu widoczny w otoczeniu pacjentów.
nr inw. MLFa 1278
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 2007 roku, dar
D.Cz.