Pochodzenie słynącego łaskami obrazu Matki Boskiej Pocieszenia nie jest do końca znane. Wg jednej z hipotez do klasztoru benedyktynów w Lubiniu przybył z Czech, wg innej sprowadzono go z opactwa w Cluny we Francji. Do Górki Duchownej został przewieziony na początku XV wieku w czasie panującej na tych terenach zarazy.
Sława jaką obraz cieszył się w XV i XVI wieku sprawiła, że do Górki przybywali wierni z różnych regionów Polski, ze Śląska i Pomorza. W XVIII wieku ojciec Augustyn Michał Ganowicz (1711–1785), proboszcz górecki i nuncjusz apostolski w Warszawie, zlecił budowę kaplicy i założył Bractwo Matki Bożej Pocieszenia. Był także autorem publikacji, w których opisał ponad 100 przypadków uzdrowień doznanych za pośrednictwem Matki Bożej Pocieszenia. Prawdziwość cudów potwierdziła obradująca w Górce Duchownej komisja biskupia.
Wizerunek na pocztówka ukazuje ołtarz z cudownym obrazem i wnętrze kaplicy przed pożarem w 1927 roku. O obecności pielgrzymów świadczą pozostawione przez nich liczne dary wotywne zawieszone wokół ołtarza i na bocznej ścianie. Złote i srebrne wota opiekunowie świątyni kilkakrotne przekazywali na potrzeby kraju, m.in. w czasie potopu szwedzkiego.
nr inw. MLH 5031
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 2020 roku, zakup
D.Cz.