Wyjątkowość pałacu we Włoszakowicach sprawia, że jest on motywem często wykorzystywanym w malarstwie, grafice i fotografii. Podziw i zainteresowanie budzi zarówno sama bryła, jej lokalizacja jak i detale architektoniczne. Pierwotnie wznosiła się tam niewielka budowla obronna – fortalicium, a następnie pałac Krzysztofa Opalińskiego (1609–1655), starosty śremskiego i wojewody poznańskiego. Jeszcze w początkach XVIII wieku obiekt wzmiankowano jako „zameczek na przekopie”. Autorem projektu – jak się przypuszcza – był Krzysztof Bonadura Starszy (1582–1668), włoski architekt sprowadzony do Polski przez Opalińskich.
Na fotografii skadrowano frontową elewację pałacu Sułkowskich z okazałymi schodami lustrzanymi prowadzącymi na parter. Z podobnym, choć bardziej reprezentacyjnym rozwiązaniem mamy do czynienia w przypadku schodów wachlarzowych ratusza w Zamościu. Zbliżone do nich pod względem wielkości były schody XVIII-wiecznego ratusza we Wschowie. Nieco bardziej przypominające te z Włoszakowic odnajdziemy w ratuszu w Gdańsku.
nr inw. MLFa 293
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od lata 60. XX wieku, dar
D.Cz.