Pałac myśliwski we Włoszakowicach jest jedynym tego typu obiektem w Wielkopolsce, wzniesionym na planie trójkąta. Powstał w latach 1749–1752 dla Aleksandra Józefa Sułkowskiego (1695–1762), nowego właściciela okolicznych dóbr. Kształt pałacu nawiązuje do masońskiej symboliki, w której trójkąt jest uosobieniem trzech stopni duchowego rozwoju człowieka, a także siły, piękna i mądrości. Pałac zbudowano na sztucznie usypanej wyspie i otoczono fosą. W jego wnętrzu – w piwnicach – ukryta jest imitująca skalną grotę sala terrana (sala parterowa), w której odbywały się spotkania wolnomularzy.
Rycina ukazała się w wydawanym w Lesznie „Przyjacielu Ludu”, jednym z pierwszych polskich tygodników ilustrowanych. Przedstawia pałac od strony południowo-zachodniej. Nad budynkiem góruje nie istniejąca już kopuła zakończona iglicą w formie obelisku. Rozebrano ją po 1848 roku na polecenie jednego z kolejnych właścicieli Włoszakowic, księcia Leopolda Friedricha von Anhalt-Dessau (1794–1871). Do pałacu dojeżdżano przez przerzucony nad fosą drewniany most.
nr inw. B.10
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 1950 roku, zakup
D.Cz.