Kapliczki przydrożne miały chronić przed chorobą, pożarem i powodzią. Powstawały przeważnie w wieku XIX – w latach wojen, głodów i epidemii, które co jakiś czas dziesiątkowały ludność. Były dziękczynieniem za boską pomoc czy jako wotum w ważnej dla rodziny lub społeczności sprawie. Ich najbliższe otoczenie służyło jako miejsce spotkań okolicznej ludności, a same obiekty stanowiły znaki drogowe i graniczne. Miały odstraszać złe duchy i otaczać wsie opieką. Kapliczka w Zaborówcu powstała ku czci Matki Boskiej w II połowie XIX wieku. Zbudowana w kształcie czteroczęściowego słupa, zwieńczonego krzyżem. Od frontu cztery wnęki powtórzone również z prawej strony. Nakryta dwuspadowym daszkiem. Ogrodzona niskim płotkiem sztachetowym, w obrębie którego rosną krzewy. W maju podczas nabożeństw poświęconych Marii, dzwon umieszczony we wnęce na szczycie, wzywał wiernych na modlitwę. Kapliczka stoi na skrzyżowaniu ulic: Powstańców Wielkopolskich i Wczasowej.
nr inw. ML 506
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 1978 roku, zakup
Zaborówiec. Romuald Bogaczyk, Kapliczka przydrożna, 1934 rok
nr inw. ML 512
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 1978 roku, zakup
A.M.