Parafia w Mórkowie istnieje przynajmniej od 1405 roku, a pierwszym znanym z imienia plebanem był Maciej. Na początku XVI wieku kościół były w posiadaniu dominikanów z Głogowa. Osadził ich w Mórkowie biskup wrocławski Tomasz I (–1268) już w 1258 roku. Podobnie jak klaryski głogowskie dominikanie posiadali swoje dobra zarówno na Śląsku jak i w Wielkopolsce. Obecnie istniejący kościół zbudowano, jak się przypuszcza, w drugiej połowie XVI wieku z fundacji Kotwiczów-Dłuskich. W świątyni zachowały się dwie późnorenesansowe płyty z piaskowca z wizerunkami zmarłych: Wojciecha Dłuskiego (–1574), podsędka ziemskiego wschowskiego z wyobrażeniem stojącego rycerza i inskrypcją w języku polskim (prawdopodobnie był on fundatorem świątyni) oraz młodzieńca z linii Kotwiczów-Górczyńskich, z postacią chłopca w renesansowym stroju.
Na fotografii uchwycono jedynie fragment fasady południowej kościoła z krużgankiem i górującą nad budowlą drewnianą wieżą. Dobudowano ją około 1909 roku i zwieńczono ażurową latarnią z kulą i krzyżem.
nr inw. MLFa 250
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od lata 60. XX wieku, dar
D.Cz.