Wiejska architektura w Wielkopolsce w XIX wieku stopniowo zastępowana była przez budownictwo murowane. Zdecydowały o tym nakazy administracji pruskiej odwołujące się do przepisów przeciwpożarowych oraz szybki rozwój gospodarczy tej części kraju. Budowniczowie chętnie nawiązywali do wcześniejszych wzorców, obecnych także w krajobrazie miejskim. Przyjmuje się, że dominującym typem budownictwa na terenie Wielkopolski były dawniej chaty z podcieniami, potocznie nazywane „wystawnymi”. Budynki tego typu posiadają wysunięty dach wsparty na kilku słupach. Podobne domy można jeszcze spotkać w Poniecu, Rakoniewicach, Pyzdrach i Stęszewie oraz w wielkopolskich skansenach w Osieku i Dziekanowicach.
Prezentowana na zdjęciu chłopska chata w Oporowie uległa już znaczącym przekształceniom. Część podcieni została zabudowana, a mieszkalne poddasze otwarte zyskując postać loggi. Na górę prowadzą drewniane schody. Nowoczesnym rozwiązaniem są również metalowe rynny i ceramiczne dachówki. Budynek – tak jak i wiele mu podobnych – obecnie już nie istnieje.
nr inw. MLFa 259
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od lata 60. XX wieku, dar
D.Cz.