Pawłowice należą do najstarszych miejscowości położonych w granicach powiatu leszczyńskiego. Po raz pierwszy odnotowane zostały w 1310 roku w dokumencie księcia głogowsko-żagańskiego Henryka IV Wiernego (1291–1342), współrządcy Wielkopolski. Na początku XV wieku wieś należała do rycerza Jana z Czerniny (1360–1423), starosty wschowskiego, a następnie do jego potomków. Od 1693 roku do wybuchu II wojny światowej była własnością rodziny Mielżyńskich. Pierwszym przedstawicielem rodu gospodarującym pod Lesznem był Maciej Mielżyński (1636–1697), starosta kcyński i kasztelan śremski.
Kościół w Pawłowicach istniał już w średniowieczu, jednak w innej lokalizacji. Ślady jego fundamentów zachowały się na terenie cmentarza. Obecny wzniesiono w 1597 roku jako kaplicę dworską. Rozbudowano ją w XVIII stuleciu staraniem Andrzeja (1698–1771) i Maksymiliana (1738–1799) Mielżyńskich. Od strony południowej i północnej dobudowane zostały dwie kaplice, od zachodu wieża, a od wschodu zakrystia. W podziemiach kaplicy północnej znajduje się krypta grobowa, w której chowano świeckich patronów świątyni i członków ich rodzin.
nr inw. MLFa 247
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od lat 60. XX wieku, dar
D.Cz.