Witosław należał w 1301 roku do biskupów poznańskim, następnie do Borków z Osiecznej, a potem do Rydzyńskich. O średniowiecznej siedzibie nie zachowały się niestety żadne informacje. W bliższych nam czasach dobra znajdowały się w posiadaniu Kryszkowskich, Pienińskich i Krzyckich, aż do ich bezpotomnej śmierci. Na początku XIX wieku wystawiony na sprzedaż majątek trafił do pochodzącej z Leszna ewangelickiej rodziny Opitzów. Po nobilitacji – tytuł otrzymali od cara Rosji Aleksandra I (1777–1825) – zaczęli pisać się Opitz von Boberfeld. Ostatnim przedwojennym właścicielem majątku był Konstantin Opitz von Boberfeld (1854-po 1945), gospodarujący na blisko 700 hektarach gruntów.
Nowy dwór Opitzowie wznieśli na przełomie XIX i XX wieku. Widoczna na zdjęciu elewacja ogrodowa pozostaje najciekawszym rozwiązaniem architektonicznym w całej bryle pałacu. Długie wachlarzowe schody prowadzą w kierunku jeziora i położonego w głębi parku rodzinnego mauzoleum. Po wojnie pałac zajęli Rosjanie, a następnie urządzono w nim szkołę zbiorczą. Od 1996 roku obiekt znajduje się w rękach prywatnych.
nr inw. MLFa 3559/185
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 2020 roku, dar
D.Cz.