Pocztówka adresowana do panny Hedwig Koschel z Münster. Datowana: Włoszakowice, 7.10.1913.
Droga Hedwigo z mamą i rodzeństwem. Twoją kartkę otrzymałam i dziękuję. Myślałam, że będziesz na mnie zła za to, że ostatnio tak mało myślałam o pisaniu, ale nie było możliwości na przygotowanie długiego listu. Dzisiaj znowu nie mam czasu, jedna praca zawsze goni drugą. Dzisiaj ślub cioci Marinki i moi rodzice są tutaj. Wieczorem też powinnam tam być. Pozdrawiam jeszcze raz Ciebie i Twoich bliskich. Mam nadzieję że masz się dobrze! Jesteś zdrowa?
W 2. połowie XIX wieku majętność Włoszakowice należała do książąt Anhalt-Dessau. Wieś po uwłaszczeniu chłopów rozwijała się niezależnie od dworu, ale w związku z nową falą kolonizacji w regionie znacząco wzrosła liczba ewangelików. Na panoramie widać fragment miejscowości z częścią osady noszącej nazwę Nowe Miasto (Neustadt). Dzisiaj jest to odcinek ulicy Zachodniej. W sąsiedztwie znajdowała się pastorówka, szkoła ewangelicka i cmentarz, a pierwotnie także kościół luterański. Dla innej części wsi mieszkańcy używają potocznej nazwy „berlinka”.
Jedną z głównych dróg, przy których rozwijało się osadnictwo we Włoszakowicach jest obecna ulica Kurpińskiego. Najstarsze zachowane przy niej budynki mieszkalne pochodzą z 1. połowy XIX wieku – dawne czworaki. Wzniesiono je w konstrukcji szachulcowej i współcześnie objęto ochroną konserwatorską.
Wchodzący w skład zespołu pałacowego budynek nadleśnictwa (Oberförsterei), był jedną z oficyn wzniesionych w XVIII wieku, zapewne współcześnie z pałacem. Urzędowi nadleśniczego podlegało kilka leśnictw lokowanych w Papierni, Koczurach, Krzyżowcu i Mścigniewie. Istniało także kilka osad leśnych, m.in. w Tłuczni i Daćbogach.
nr inw. MLH 1501
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 1969 roku, zakup
D.Cz.