Zbudowany dla Aleksandra Józefa Sułkowskiego (1695–1762) pałac myśliwski we Włoszakowicach kilkakrotnie przebudowano w XIX i XX wieku. Zniknęła wieńcząca go pierwotnie kopuła, ale przetrwał umieszczony na parapecie okazały kartusz herbowy. Pochodzi z 1752 roku i przedstawia płaszcz heraldyczny rozpięty pod mitrą książęcą, tarczę z herbem Sulima Sułkowskich podtrzymywaną przez dwa lwy oraz wstęgi z orderami Orła Białego i św. Andrzeja, najwyższymi odznaczeniami Rzeczypospolitej Polskiej i Imperium Rosyjskiego.
Stale aktualne stwierdzenie, że reklama jest dźwignią handlu znano od dawna. Właściciele sklepów we Włoszakowicach także wierzyli w jego prawdziwość i stosowali je w praktyce. Na budynku należącym do Luizy Burchart znajduje się kilka reklam promujących sprzedawane przez nią towary. Sklep mieścił się przy obecnej ulicy Kurpińskiego 18.
W latach 1894-1896 zbudowano linię kolejową łączącą Leszno z Wolsztynem, a następnie Zbąszyniem. Ostatni odcinek trasy z Włoszakowic do Błotnicy oddano do użytku 1 maja 1896 roku. Mieszkańcy wsi zyskali możliwość transportu swoich towarów i wygodne połączenia z Lesznem, Poznaniem, Wrocławiem i Berlinem.
Na początku XX wieku pastorami we Włoszakowicach byli: Otto Möller (1870–ok. 1909) i Heinrich Paul Wilhelm Höpfner (1870–po 1918). Parafia ewangelicka liczyła w tym czasie około 350 członków, ale ich liczba znacznie spadła po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Nabożeństwa w kościele odbywały się do 1945 roku.
nr inw. MLH 1500
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 1969 roku, zakup
D.Cz.