W okresie dwudziestolecia międzywojennego leszczyński garnizon liczył kilka tysięcy żołnierzy. Stacjonujące w mieście jednostki: 55 pułk piechoty i 17 pułk ułanów poza koszarami potrzebowały dużo przestrzeni do prowadzenia ćwiczeń i manewrów. Aby poprawić poziom wyszkolenia zdecydowano się na budowę letniego obóz w Wyciążkowie. Wcześniej istniała tam jedynie strzelnica szkolna, strzelnica bojowa i rzutnia granatów. Po pozytywnych doświadczeniach z 1932 roku z zakwaterowaniem żołnierzy w namiotach, za zgodą dowódcy Okręgu Korpusu VII w Poznaniu, w roku następnym obóz ćwiczebny rozbudowano. Od 1933 roku, po uroczystym otwarciu, stał się on wielkim poligonem, nazywanym niekiedy „małym Biedruskiem”. W Wyciążkowie stanęły azbestowe baraki dla wojska, hotel i kasyno oficerskie oraz budynki związane z obsługą żołnierzy. Utworzono tam również składnicę wojskową.
Fotografia dokumentuje moment oficjalnego otwarcia poligonu (obozu ćwiczebnego). Aktu poświęcenia przy bramie powitalnej dokonał ks. dziekan Paweł Steinmetz (1876–1940) z Osiecznej. W gronie oficerów i gości biorących udział w inauguracji stoi dowódca 55 pułku piechoty pułkownik Stefan Rowecki „Grot” (1895–1944).
nr inw. MLFa 3539
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 2020 roku, dar
D.Cz.