Pocztówka adresowana do Elsy Wittke z Charottenburga. Datowana: Dąbcze, 30.07.1912.
Droga córko! Dotarliśmy tu bezpiecznie już wyruszamy w drogę do Rydzyny. Serdeczne pozdrowienia! Pozdrawiamy również wujka i ciocię. Twoi rodzice.
Szachulcowy kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej stanowi najcenniejszy zabytek w Dąbczu. We wnętrzu świątyni umieszczono pochodzącą z kościoła w Kłodzie rokokową ambonę, być może dzieło śląskiego rzeźbiarza Christiana Grunewalda (1700–po 1771) i wczesnobarokową chrzcielnicę przeniesioną z Bojanowa. Ołtarz główny ufundowano w 1591 roku.
Karczma w Dąbczu istniała już w XVI wieku. Potwierdzają to rejestry podatkowe z 1566 roku. Oberża widoczna na pocztówce należała do Augusta Scheibe i jak wiele jej podobnych łączyła funkcje publiczne – wyszynk i salę zabaw, z prywatnymi – mieszkanie właściciela.
Szkoła w Dąbczu miała najczęściej na etacie tylko jednego nauczyciela. Kierował on placówką i uczył dzieci wszystkich przedmiotów. Po 1920 roku uczniowie podzieleni zostali na dwa oddziały: niemiecki i polski, a w 1925 roku utworzono dwuklasową szkołę z polskim językiem wykładowym.
Folwark w Dąbczu gospodarował na ponad 1700 hektarach gruntów. Dla jego prawidłowego funkcjonowania, poza rządcą i oficjalistami, potrzebna była rzesza pracowników – robotników rolnych i wykwalifikowanych rzemieślników: kowali, stelmachów, mechaników. Za wykonywaną pracę pobierali wynagrodzenie w naturaliach oraz w pieniądzach. Do naturaliów zaliczano ziemię pod uprawę ziemniaków i warzyw, opał oraz utrzymanie własnych krów.
nr inw. MLH 4636
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 2007 roku, zakup
D.Cz.