Pocztówka adresowana do panny Ireny Rychłowskiej z Konojadu.
Kochanej mojej Irence przesyłam obiecana kartę z widoczkiem Oporowa dla powiększenia Twego zbioru. Cóż dziecinki kochane porabiacie, czy byłyście na wykładach higienicznych i czy dużo ze znajomych osób było? Często wspominam miłe chwile spędzone w Konojadzie. Proszę Cię Irenko podziękuj jeszcze raz w imieniu moim Twej kochanej babci za dobroć i za tak hojne obdarzenie mnie tylu dobremi rzeczami. Powróciwszy do domu zastałam kartę od Maniusia uradowanego, że doktór wojskowy po zrewidowaniu uznał go obecnie za niezdolnego do pełnienia służby. Od środy jest także Mania, więc znów pewien czas razem będziemy. Teraz przyjmij moja droga wraz z Jadzią stokrotne buziaczki, dla babci Twej łączę serdeczne ucałowanie rączek, dla Ma[…] i p. Klementyny uściśnienia. Twoja Jadzia.
Początki Oporowa sięgają XIV wieku. Wymienił je w swoim dokumencie książę Henryk II Pobożny (1196/1207–1241), ustanawiając w 1310 roku powiat poniecki. Później miejscowość była własnością i gniazdem Oporowskich, Śmigielskich i Malczewskich. Dwór w Oporowie wzmiankowany był już w 1457 roku. Obecny pochodzi z początku XIX wieku. Zbudowano go dla nowych właścicieli wsi, rodziny Morawskich herbu Nałęcz. Należało do nich także kilku sąsiednich miejscowości, m.in. Oporówko, Lubonia, Belęcin i Karchowo.
Dwór jest przykładem tzw. kostiumu narodowego, zwanego również stylem krajowym. W Wielkopolsce stanowił on alternatywę dla pruskiej, urzędowej architektury. W 1906 roku, dzięki projektowi Rogera Sławskiego (1871–1963), do parterowego budynku dobudowano dwa piętrowe, neobarokowe skrzydła zwieńczone wolutowymi szczytami. Po bokach umieszczono także wąskie, parterowe przybudówki z tarasami. Do wybuchu II wojny światowej właścicielem majątku był Witold Morawski (1895–1944), pułkownik Wojska Polskiego i attaché Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie.
nr inw. MLH 4381
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 2002 roku, zakup
D.Cz.