Klasztor wraz z kościołem pw. św. Walentego powstał z fundacji Adama Olbrachta Przyjemskiego (1590–1644) – oboźnego koronnego i starosty kruszwickiego. Oficjalne sprowadzenie reformatów do Osiecznej nastąpiło 14 sierpnia 1622 roku, a miejsce lokalizacji klasztoru wybrał o. Aleksander z Padwy (Patavinus) – komisarz apostolski mianowany przez papieża Grzegorza XV (1554–1623). Drewniany przytułek dla zakonników Przyjemski zbudował za miastem, za bramą krzywińską, w pewnym oddaleniu od siedzib ludzkich. Pół wieku później przystąpiono do budowy murowanego klasztoru.
Kościół, początkowo drewniany, wystawiono w miejscu otoczonej kultem kapliczki pw. św. Walentego i konsekrowano w 1633 roku. Nowy, murowany, wzniesiono w latach 1729–1733 dzięki nakładom Marianny z Tuczyńskich Radońskiej 1° Mycielskiej (1666–1729) i jej syna Józefa Mycielskiego (ok. 1690–1734), starosty kruszwickiego i stolnika wielkiego koronnego. Projekt barokowej świątyni wykonał wybitny włoski architekt Pompeo Ferrari (ok. 1660-1736), przez lata związany z Rydzyną i Lesznem. Klasztor i kościół do dzisiaj pozostają w rękach oo. franciszkanów i służą wspólnocie katolickiej.
nr inw. MLH 1364
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 1965 roku, zakup
D.Cz.